فصل چهارم «زخم کاری» چگونه به پایان می‌رسد؟ + فیلم جعفر یاحقی: استاد باقرزاده نماد پیوند فرهنگ و ادب خراسان بود رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کشور: حمایت از مظلومان غزه و لبنان گامی در مسیر تحقق عدالت الهی است پژوهشگر و نویسنده مطرح کشور: اسناد تاریخی مایملک شخصی هیچ مسئولی نیستند حضور «دنیل کریگ» در فیلم ابرقهرمانی «گروهبان راک» پخش «من محمد حسن را دوست دارم» از شبکه مستند سیما (یکم آذر ۱۴۰۳) + فیلم گفتگو با دکتر رسول جعفریان درباره غفلت از قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در ایران گزارشی از نمایشگاه خوش نویسی «انعکاس» در نگارخانه رضوان مشهد گفتگو با «علی عامل‌هاشمی»، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهدی، به بهانه اجرای تئاتر «دوجان» مروری بر تازه‌ترین اخبار و اتفاقات چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، فیلم‌ها و چهره‌های برتر یک تن از پنج تن قائمه ادبیات خراسان | از چاپ تازه دیوان غلامرضا قدسی‌ رونمایی شد حضور «رابرت پتینسون» در فیلم جدید کریستوفر نولان فصل جدید «عصر خانواده» با اجرای «محیا اسناوندی» در شبکه دو + زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (یکم و دوم آذر ۱۴۰۳) + زمان پخش حسام خلیل‌نژاد: دلیل حضورم در «بی‌پایان» اسم «شهید طهرانی‌مقدم» بود نوید محمدزاده «هیوشیما» را روی صحنه می‌برد
سرخط خبرها

ویدئو | گفتگوی کامل فریدون جیرانی با حامد بهداد درباره سریال «می‌خواهم زنده بمانم» و جامعه هنری

  • کد خبر: ۶۲۲۲۶
  • ۰۴ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۴:۳۹
ویدئو | گفتگوی کامل فریدون جیرانی با حامد بهداد درباره سریال «می‌خواهم زنده بمانم» و جامعه هنری
حامد بهداد در برنامه «کافه آپارات» فریدون جیرانی درباره جامعه هنری و دروغ و ریاکاری و سریال «می‌خواهم زنده بمانم» صحبت کرده است.

به گزارش شهرآرانیوز - حامد بهداد در گفتگو با فریدون جیرانی در برنامه «کافه آپارات» گفت:

 

تعداد بازدید : 589

 

«در این جامعه دروغ و ریاکاری نهادینه شده و شامل جامعه هنری و سینمایی هم شده و این ریاکاری به شدت بین ما دیده می‌شود. اما جامعه هنری آینه جامعه خودش است. اگر ریاکاری در ما دیده می‌شود ما آینه ‌ایی هستیم از جامعه بزرگتر.

اینکه سازمان یافته اعتماد به نفس جامعه ایی را بگیرند به اسم اینکه سلبریتی و بیسواد هستند کاذبه.

برای زدن جامعه هنری هر کاری می‌کنند اما سینما تئاتر و هنرمندان منعکس کننده جهان پیرامونشان هستند. اگر ما دچار ریاکاری شدیم حتما جامعه، قبل از ما ریاکاره. هر گناهی گردن ما هنرمندان نوشته شده ما انعکاس جامعه هستیم هرکسی می‌‌خواهد درباره ما بنویسد ابتدا درباره خودش نوشته.

در برهه‌ایی هستیم که به شدت مردم به ما توهین می‌کنند و به شدت مشغول تبلیغات سو علیه هنرمندان خودشان هستند. مردم در کامنت هایشان فقط توهینه، فقط خشمه. خوشحال نیستند،عصبی‌اند.

جامعه قبلا روشنفکر داشت اما الان جامعه هنری و فرهنگی ما به شدت گیجه و اصلا نمی‌داند چه می‌خواهد و گفتمانی در جامعه ‌وجود ندارد. در این جامعه گیج هنرمند باید به فردیت خودش اتکا کند و دستش را بگذارد در دست دوستان و یاران موافق و اگر به جهان هنرمندانه خودش راه پیدا کند حتما دستاوردهای زیبایی خواهد داشت.

من برای «سدمعبر» حتی در جشنواره فجر نامزد نشدم. در اوایل کار شاید نیاز به تشویق و توجه بیشتری داشتم. اما من جان‌سختم. سختی هایی که من کشیدم خیلی بیشتر از جایزه ندادن چندتا داور هست. خود بازیگری و نفس بازیگری و توسط مردم دیده شدن و لبخند دریافت کردن اینقدر برایم عظیمه که یک سال دوسال حتی بیست سال جایزه نگرفتن مقابلش هیچی نیست

بهمن ماه در جشن منتقدین وقتی برای «قصر شیرین» جایزه گرفتم، موبایلم که یادداشت مادرم در آن بود را جا گذاشتم و از هوتن شکیبای نازنین خواستم گوشی من را بیاورد و فردایش زنگ زدم و از او عذرخواهی کردم که نکند شائبه پیش بیاید که خدایی نکرده زبانم لال قصد جسارت به او را داشتم و خدایی ناکرده من به نسل بعد خودم حسادت کرده‌ام چون ممکن بود این شائبه پیش بیاید چون در جشنواره فجر هوتن شکیبا جایزه گرفته من این کار را کرده‌ام. ما رفیقیم و فقط‌ در آن لحظه کاری ازش خواستم. بعد از برخوردهای بعضی بازیگران نسل‌های قبل با خودم تصمیم گرفتم بازیگران و نسل های بعد خودم را مورد محبت قرار بدهم.»

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->