ماجرای خوانندگی سفیر کره جنوبی در ایران مهران مدیری به دیدار اکبر زنجان‌پور رفت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) ساخت بزرگ‌ترین استودیوی تولید مجازی آسیا در ایران سید محمدرضا طاهری، شاگرد استاد شهریار، درگذشت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) + علت بازگشت «سیدبشیر حسینی» به تلویزیون با «داستان شد» جایزه ادبی گنکور به «کمال داوود» نویسنده فرانسوی ـ الجزایری رسید تصاویر نعیمه نظام‌دوست در سریال «لالایی» در باب اهمیت شناسنامه هویتی خراسان رضوی صحبت‌های مدیر شبکه نسیم درباره بازدید میلیونی «بگو بخند» پخش فصل جدید «پانتولیگ» با اجرای محمدرضا گلزار اعلام زمان خاک‌سپاری «محمدحسین عطارچیان»، خوش‌نویس پیشکسوت بازیگران «گلادیاتور ۲» در ژاپن پژمان بازغی با «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» در موزه سینما دلیل خداحافظی جشنواره برلین از رسانه اجتماعی ایکس چیست؟ سرپرست معاونت فرهنگی، اجتماعی و زیارت استانداری خراسان رضوی: نفوذ فرهنگ بیگانه با ارتقای آگاهی‌های عمومی و ترویج اخلاق ایرانی‌اسلامی تدبیر می‌شود نبرد یک «سیاه‌ماهی» در دل میراثی کهن | درباره فیلم کوتاه مشهدی که به سومین جشنواره میراث فرهنگی شیراز راه یافته است
سرخط خبرها

ویدئو | گفتگوی کامل فریدون جیرانی با حامد بهداد درباره سریال «می‌خواهم زنده بمانم» و جامعه هنری

  • کد خبر: ۶۲۲۲۶
  • ۰۴ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۴:۳۹
ویدئو | گفتگوی کامل فریدون جیرانی با حامد بهداد درباره سریال «می‌خواهم زنده بمانم» و جامعه هنری
حامد بهداد در برنامه «کافه آپارات» فریدون جیرانی درباره جامعه هنری و دروغ و ریاکاری و سریال «می‌خواهم زنده بمانم» صحبت کرده است.

به گزارش شهرآرانیوز - حامد بهداد در گفتگو با فریدون جیرانی در برنامه «کافه آپارات» گفت:

 

تعداد بازدید : 589

 

«در این جامعه دروغ و ریاکاری نهادینه شده و شامل جامعه هنری و سینمایی هم شده و این ریاکاری به شدت بین ما دیده می‌شود. اما جامعه هنری آینه جامعه خودش است. اگر ریاکاری در ما دیده می‌شود ما آینه ‌ایی هستیم از جامعه بزرگتر.

اینکه سازمان یافته اعتماد به نفس جامعه ایی را بگیرند به اسم اینکه سلبریتی و بیسواد هستند کاذبه.

برای زدن جامعه هنری هر کاری می‌کنند اما سینما تئاتر و هنرمندان منعکس کننده جهان پیرامونشان هستند. اگر ما دچار ریاکاری شدیم حتما جامعه، قبل از ما ریاکاره. هر گناهی گردن ما هنرمندان نوشته شده ما انعکاس جامعه هستیم هرکسی می‌‌خواهد درباره ما بنویسد ابتدا درباره خودش نوشته.

در برهه‌ایی هستیم که به شدت مردم به ما توهین می‌کنند و به شدت مشغول تبلیغات سو علیه هنرمندان خودشان هستند. مردم در کامنت هایشان فقط توهینه، فقط خشمه. خوشحال نیستند،عصبی‌اند.

جامعه قبلا روشنفکر داشت اما الان جامعه هنری و فرهنگی ما به شدت گیجه و اصلا نمی‌داند چه می‌خواهد و گفتمانی در جامعه ‌وجود ندارد. در این جامعه گیج هنرمند باید به فردیت خودش اتکا کند و دستش را بگذارد در دست دوستان و یاران موافق و اگر به جهان هنرمندانه خودش راه پیدا کند حتما دستاوردهای زیبایی خواهد داشت.

من برای «سدمعبر» حتی در جشنواره فجر نامزد نشدم. در اوایل کار شاید نیاز به تشویق و توجه بیشتری داشتم. اما من جان‌سختم. سختی هایی که من کشیدم خیلی بیشتر از جایزه ندادن چندتا داور هست. خود بازیگری و نفس بازیگری و توسط مردم دیده شدن و لبخند دریافت کردن اینقدر برایم عظیمه که یک سال دوسال حتی بیست سال جایزه نگرفتن مقابلش هیچی نیست

بهمن ماه در جشن منتقدین وقتی برای «قصر شیرین» جایزه گرفتم، موبایلم که یادداشت مادرم در آن بود را جا گذاشتم و از هوتن شکیبای نازنین خواستم گوشی من را بیاورد و فردایش زنگ زدم و از او عذرخواهی کردم که نکند شائبه پیش بیاید که خدایی نکرده زبانم لال قصد جسارت به او را داشتم و خدایی ناکرده من به نسل بعد خودم حسادت کرده‌ام چون ممکن بود این شائبه پیش بیاید چون در جشنواره فجر هوتن شکیبا جایزه گرفته من این کار را کرده‌ام. ما رفیقیم و فقط‌ در آن لحظه کاری ازش خواستم. بعد از برخوردهای بعضی بازیگران نسل‌های قبل با خودم تصمیم گرفتم بازیگران و نسل های بعد خودم را مورد محبت قرار بدهم.»

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->